پتانسیل‌های معدنی ما در یک سال گذشته به دلیل مسائل و مشکلات سراسری اقتصادی آنطور که باید به فعل درنیامده است. در کنار آن نمی‌توان تاثیر بعضی دخالت‌های دولتی‌ها و وزارت صمت را در این باره نادیده گرفت؛ معدنی‌ها در یک سال گذشته از صدور پی در پی بخشنامه‌ها شاکی و ناراضی بوده‌اند و صدور مکرر بخشنامه‌ها را یکی از دلایل عدم دستیابی به پیشرفت لازم در بخش معدن و صنایع معدنی دانسته‌اند که در عین حال من هم نمی‌توانم با این نظر مخالف باشم و بر این باورم که در پیش گرفتن چنین رویکردی بی شک تاثیر منفی بر جای خواهد گذاشت.
بخش معدن و صنایع معدنی هم با در نظر گرفتن شرایط فعلی نیاز دارد که برای سال آینده در مبحث پی‌جویی و اکتشاف پتانسیل‌هایی که در این بخش وجود دارند تقویت شود. از این منظر باید پهنه‌های پی‌جویی شده که بدون اجرای عملیات رها شده‌اند کار خود را به صورت جدی آغاز کنند؛ به این مفهوم که تاخیری در انجام کار وجود نداشته باشد و در عین حال فورسی Force بر مجریان کار وجود داشته باشد تا اجرای کار پیشروی داشته باشد؛ همچنین نباید در کنار ایجاد اجبار اعطای تسهیلات را هم نادیده گرفت تا مشوقی در انجام بهتر کار باشد.
در پایان من به عنوان یک استاد دانشگاه بر این باورم که برای پیشبرد بخش معدن و صنایع معدنی و بهبود عملکرد این بخش نیاز است که وزارت صنعت، معدن و تجارت از نظر متخصصین خارج از وزارتخانه هم بهره ببرد؛ لازم است که وزارتخانه به خصوص از دانشگاهیانی که خود درگیر در این بخش هستند دعوت به عمل بیاورد تا تعاملی مشترک میان دانشگاه و وزارتخانه ایجاد شود و این بهترین رویکردی است که می‌تواند در کنار ایجاد پیشرفت در وزارتخانه، پیشبرد اهداف بخش معدن و صنایع معدنی را نیز در پی داشته باشد.

دکتر محمدرضا جعفری - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال