با توجه به نام گذاری سال 98 تحت عنوان « رونق تولید»، سیاستها و راهکارهای اصولی برای دستیابی به این مهم در بخش صنعت و معدن چیست؟
مقام معظم رهبری بیش از یک دهه است که عناوین سالها را با دقت و در حوزه اقتصاد انتخاب میکنند که بابت تعیین این اسامی بسیار فکر شده است. طی سالهای گذشته عناوینی که از سوی ایشان انتخاب میشد و در افکار عمومی مطرح و در سربرگ تمام سازمانهای دولتی به عنوان شعار نوشته میشد تا اعلام کنند که در این مسیر گام برمی دارند در حالیکه وقتی بررسی میکنیم میبینیم که به آنها عمل نشده است. لذا کل حاکمیت و نظام باید در جهت تحقق فرمایشات مقام معظم رهبری قدم بردارند. متاسفانه هیچ نهادی هم وجود نداشته تا بررسی کند مطالبی که به درستی از سوی ایشان انتخاب شده تا چه میزان محقق شده و مجموعه نظام و شرکتهای دولتی و خصوصی چقدر به آن عمل کردهاند. لذا ما متوجه واقعیت فرمایشات ایشان و سیاست گذاریهای دولت و مجموعه نظام در این جهت تا زمانی که به آن عمل نشود، نخواهیم شد.
«رونق تولید» نامی که برای سال 98 انتخاب گردید، بسیار هوشمندانه و استراتژیک بود و امیدواریم مجموعه نظام به آن عمل کنند. برای تحقق این شعار باید نکاتی را مطرح کنم؛ نکته اول اینکه یک مجموعهای از اقدامات باید اتفاق بیفتد تا تولید رونق پیدا کند. مهمترین اتفاق باید در حوزه سیاست گذاریهای صحیح دولت و مجلس شورای اسلامی بیفتد و دستگاه قضایی نیز از مجموعههای تولیدی حمایت کند.
نکته دوم قوانین متناقضی است که نباید اجازه اجرای آن را بدهیم؛ جایی که قوانین سختگیرانه در مخالفت با تولید است باید اصرار کنیم تا آن قوانین به کار گرفته نشوند. متاسفانه در کشور ما به گونهای عمل میشود هر قانونی که تسهیلگرانه است و قانونگذار در جهت تسهیل شرایط و روانسازی تولید و کسب و کار اتخاذ کرده به هیچ وجه از آن حمایت نمیشود، در مقابل هر جا قانون سختگیرانه تصویب شد، عوامل اجرایی خیلی زود به آن عمل کردند.
نکته سوم بحث حمایتهای مالی از تولید است. بیشک تولید بدون حمایت مالی نمیتواند رونق داشته باشد. به دلیل وابستگی اقتصاد کشور با بانکها، از آن تحت اقتصاد بانکی یاد میکنند به همین دلیل نمیتوان نقش تاثیرگذار بانکها را در تسهیل و تسریع شکوفایی اقتصادی و عملیاتی شدن سیاستهای اقتصاد مقاومتی، حمایت از تولید ملی و رونق تولید داخلی نادیده گرفت. انتظار ما از بانکها این است که به صورت ویژه از تولید حمایت کنند. برای اینکه امروز با نرخ سود به ظاهر 18 درصد و در باطن حدود 32 درصد تولید قابل انجام نیست و تا هنگامی که این نرخ در جهت حمایت از تولید معقول نشود، رونق حاصل نمیشود.
نکته مهم دیگر که همه صاحبان کسب و کار به ویژه در حوزه صنعت با آن درگیر هستند، موضوع تامین مالی خارجی و جابهجایی و انتقال پول است که در برخی موارد تا 15 درصد بابت انتقال ارز هزینه میکنیم و این هزینهها توسط وزرات اقتصاد و دارایی در قیمت تمام شده محاسبه نمیشود. نظام بانکی بویژه صرافیهای بانکها به شدت در جهت تضعیف بخش تولید عمل میکنند. بانک مرکزی بابت واردات تجهیزات و مواد اولیه به کشور باید 6درصد هزینه در نظر بگیرد، اما تا به امروز هیچ یک از صرافیهای بانکها در این جهت قدم برنداشته و بعضا تا 10.5درصد هزینه از حواله کننده پول که در تامین مواد اولیه، تامین نهادههای دامی، کالاهای اساسی و تجهیزات تولید که استفاده میشوند میگیرند هیچ سند و مدرکی هم موجود نیست. سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرفکنندگان این ریزهکاریها و اعداد را در قیمت تمام شده قابل محاسبه نمیداند و باعث میشود از همه جهت به تولید فشار آید. لذا با اشاره به تمام مواردی که ذکر شد، رونق تولید محقق نخواهد شد مگر اینکه مجموعه حاکمیت و نظام در جهت تقویت تولید قدم بردارند.
چشم انداز شما از روند تولید و رونق اقتصادی در سال 98 چیست؟
در سالهای گذشته نیز با معضل تحریم مواجه بودهایم و مشکل جدیدی نیست لذا با حمایت از خود و جلوگیری از خود تحریمیها مطمئنا موفق خواهیم شد. در سالهای گذشته بانکهای ایرانی با سرمایه ملت در خارج از کشور تاسیس شده ولی متاسفانه کمترین بازخورد را از ناحیه آنها داشتیم و بیشترین سختگیریها از طرف بانک های ایرانی خارج از کشور اعمال میشود در حالی که رفتار بانکهای خارجی بسیار بهتر از بانکهای خودمان است. پس تازمانی که یک اراده و عزم همگانی در کشور نباشد و همه در این جهت حرکت نکنند رونق در تولید اتفاق نخواهد افتاد، مواردی که ذکر شد، رعایت شود یقینا سال 98 از سال 97 بهتر خواهد بود.
به عنوان نکته آخر؛ در شرایط سخت و حساس استعدادها شکوفا و نوآوریها اتفاق میافتد و با دشواری میتوانیم این شرایط را پشت سر گذاریم و به اهداف تعیین شده دست پیدا کنیم.