رئیس کمیسیون صادرات اتاق بازرگانی ایران افزود: تمام ارگان‌ها و سازمان‌هایی که  باید حامی صادرات باشند عملا در حال گرفتن تصمیم‌هایی هستند که صادرات را محدود می‌کنند و اگر هم گاهی رشد صادرات را شاهد هستیم ناشی از جهش بسیار بالای نرخ ارز بوده که به نفع صادرات است اما در مقطعی همین عامل باعث جبهه‌گیری برخی سازمان ها برعلیه صادرات شده است.
وی با بیان اینکه باید جهش قیمت ارز را یک فرصت  برای صادرات دانست، گفت: در شرایط رکود باید صنایع تولیدی صادرات را تقویت کنند.
موسی‌پور با اشاره به لحن تهدیدی علیه صادرات گفت: مگر یک فعال اقتصاد گناه می‌کند که از فرصت‌ها برای توسعه صادرات استفاده می‌کند؟ آیا باید فرصت‌ها را از دست داد؟ یا از فرصت‌ها استفاده کرد؟ آن چیزی که در ماه‌های اخیر در مورد صادرات اتفاق افتاده لحن تهدید آمیزی است که برای صادرات استفاده می‌شود.
وی با تاکید بر اینکه با اتفاقاتی که علیه صادرات افتاده نباید منتظر رشد صادرات بود، گفت: صادرکنندگان یک زمانی از نبود زیرساخت‌ها از جمله عدم برقراری روابط بانکی‌ با کشورهای مختلف و مشکلات حمل و نقل و عدم وجود دیپلماسی اقتصادی گلایه‌مند بودند اما اکنون این مشکلات را فراموش کرده‌اند و مشکل بسیار بزرگ پیمان‌سپاری ارزی باعث شده صادرکنندگان تمرکز خود را روی مقوله صادرات، بازاریابی، توسعه بازار و برقراری ارتباط با طرف‌های خارجی و بهبود کیفیت از دست بدهند.
رئیس کمیسیون توسعه صادرات اتاق بازرگانی ایران در پاسخ به این سوال که آیا روند نزولی صادرات ادامه خواهد داشت، گفت: ادامه این روند بستگی به رفتار مسئولین دارد. اگر سازمان توسعه تجارت، بانک مرکزی و مجلس به وظیفه خود در قبال توسعه صادرات عمل نکنند این روند می‌تواند ادامه یابد.
وی با اشاره به ابلاغ بخشنامه بانک مرکزی در اواخر آبان ماه در رابطه با پیمان‌سپاری ارزی گفت: در هیچ کجای دنیا با صادرکنندگان اینگونه رفتار نمی‌کنند.
موسی‌پور با اشاره به اینکه ادامه این روند می‌تواند منجر به از دست رفتن بازارهای صادراتی شود، گفت: ما باخته‌ایم. به عنوان مثال هم‌اکنون حجم صادرات ما به کشور عراق در حدود 250 تا 300 میلیون دلار است در حالی که کشورهای رقیبی مثل ترکیه و پاکستان بیش از یک میلیارد دلار به این کشور صادرات دارند.
وی در مورد صادرات به عراق اظهار داشت: اگر هنوز صادرات به عراق را در دست داریم به علت نیاز شدید کشور عراق به ما و همچنین روابط سیاسی بین دو کشور است وگرنه دلیل خاصی برای رشد صادرات وجود ندارد.