علیرغم تنظیم اسناد بالادستی توسعه صنعتی که سهم بخش معدن را در تولید ناخالص داخلی در افق 1404 حدود 5 برابر شرایط موجود هدف‌گذاری کرده است و نیز تشکیل سازمان توسعه‌ای متناظر با آن برنامه، نه تنها راهبری این بخش به ایمیدرو واگذار نشده، بلکه این نهاد خود متاثر از سازمان‌های متناظر اداری و تشکیلاتی (معاونت معدنی و سازمان زمین شناسی) بوده است. این امر را می‌توان یکی از عوامل اختلال در حکمرانی بخش معدن و صنایع معدنی دانست. به زبانی دیگر تقابل بوروکراسی غیردینامیک با رویکرد توسعه‌ای.
بخشی از توسعه بخش معدن در حوزه SMEها نیز به ماموریت ایمیدرو مربوط می‌شود. در اوایل دهه 80 صندوق بیمه سرمایه گذاری فعالیت‌های معدنی برای تسهیل ورود سرمایه های کوچک و متوسط به بخش معدن تشکیل و موجب شد تا با پوشش ریسک‌های سرمایه گذاری، امکان اکتشاف ذخایر معدنی با سرمایه‌های کوچک خصوصی ایجاد شود و از این طریق "هزینه ورود" به بخش معدن کاهش پیدا می‌کرد.
به واسطه پر ریسک بودن بخش معدن سرمایه‌ها پس از ورود هم نیازمند چتر امنیتی هستند. از جمله اقداماتی که ایمیدرو در طول این هجده سال می‌توانسته انجام دهد پوشش همین ریسک‌های سرمایه‌گذاری بوده که تا حدودی انجام شده اما به ذلایل فوق الذکر و اختلالات حکمرانی این بخش، در این مسیر توفیق کامل نداشته است.
ایمیدرو همانند معاونت معدنی واجد بدنه کارشناسی بسیار قوی در کنار مدیران میانی زبده است. به نظر من در صورت اداره غیر سیاسی سازمان توسط بدنه، شاهد تحرک بیشتر در این نهاد خواهیم بود. نحوه مدیریت دکتر کرباسیان بر عملکرد مثبت این سازمان تاثیر به سزایی داشته است و موجب احیای مجدد آن گردید. با عنایت به زمینه تخصصی و سوابق اجرایی رییس جدید هیات عامل، قضاوت در خصوص توان و عملکرد ایشان را به آینده باید موکول کرد.
سجاد غُرُقی نایب رییس اتحادیه تولید کنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی