تفاهم‌نامه ۲۵ ساله مشترک ایران و چین، یکی از بحث‌های چالش‌برانگیز این روزهاست. این توافق‌نامه به این دلیل که تا حدودی مبهم است و از طرفی در مواردی ایران تجربه‌های تلخی در مراوده با سایر کشورها داشته‌است، مخالفان و موافقانی دارد؛ اما جدای از موضع‌گیری‌های جناحی، بهتر است این مقوله را از دید علمی و مطابق با واقعیت‌ بررسی کنیم.

توافق با کشوری که قدرت دوم اقتصادی دنیاست و طبق بررسی‌های صندوق بین‌المللی پول، اقتصاد اول جهان را در آینده خواهد داشت، هیچ‌گاه خالی از لطف نیست اما باید ملاحظاتی رعایت شود:

•   همکاری در کنار استقلال

همان‌طور که مطرح است، این تفاهم‌نامه تنها یک نقشه راه کلی میان دو کشور است و اصل پیمان‌ها در قراردادهای موردی است که بعدا انجام خواهد گرفت، در واقع در این مرحله است باید دستگاه‌های ایرانی تمام ظرفیت‌شان را در جهت محقق شدن استراتژی برد-برد (Win-win strategy) به کار ببندند. درعین‌حال باید از این‌جهت دوراندیشی داشته باشند که در آینده، این قراردادها منجر به وابستگی ایران به کشور چین نشود، زیرا با توجه به پیش‌بینی‌ها این کشور با سرعت فوق‌العاده به سمت قدرت نخست جهان پیش می‌رود، واضح است وابستگی و نفوذ چنین کشوری، در کشوری اسلامی جایز نیست.

•   انتقال فناوری

شرکت‌های خودروسازی چینی از اوایل ۱۹۸۰ به امضای قراردادهای تولید مشترک با شرکت‌هایی نظیر آمریکن موتور کورپریشن(American motor corporation) یا فولکس واگن (Volkswagen) آلمان برای خودرو در چین اقدام کردند. آن‌ها با زیرکی خاصی توانستند پس از یک دوره ده‌ساله، از حوالی ۱۹۹۴، انتقال فناوری و شروع به طراحی پلتفرم‌های جدید بپردازند. متاسفانه شرکت‌های ایرانی در این زمینه موفقیت‌های چندانی نداشته‌اند. تنها یک مورد پروژه مشترک طراحی موتور در آخن آلمان توافق شده بود که آن‌هم ناقص و تکامل نیافته باقی ماند) البته از تاثیر تحریم‌ها نیز نباید غافل بود). اگر ایران بخواهد درزمینه انتقال فناوری پیشرفت کند، نباید منتظر واگذاری فناوری از طرف مقابل باشد، بلکه باید قبل از اینکه آن‌ها وارد شوند، برنامه‌های بلندمدت، و بستر آن را آماده داشته باشد.

قیمت معاملات آتی طلا و نقره در میانه معاملات روز گذشته ایالات متحده اندکی روند کاهشی در پیش گرفت. گفته می‌شود کاهش اشتهای ریسک پذیری معامله گران و واسطه‌ها در پی افزایش بسیار چشمگیر موارد ابتلا و قربانیان کووید – ۱۹ موجب شکل گیری روند کاهشی در بازارهای مالی شده است.

به گزارش جهان معدن و به نقل ازاقتصادآنلاین ؛ اگرچه در معاملات خارجی روز گذشته شاخص دلار آمریکا اندکی نسبت به روز گذشته تضعیف شد اما این عامل هم نتوانست در افزایش قیمت طلا تاثیرگذار باشد. بر این اساس در معاملات روز سه شنبه، هر اونس طلای آتی دسامبر با کاهش 1.80 دلاری به قیمت 1886 دلار و نقره آتی دسامبر هم در بازار کومکس نیویورک با کاهش 0.172 دلاری به قیمت 24.635 دلار معامله شد.

بازارهای جهانی سهام روز گذشته روندی مختلط را پشت سر گذاشتند؛ در ایالات متحده اما هر سه شاخص اصلی روز گذشته ریزش کردند؛ روند حرکت بازارهای سهام ناشی از آن است که به نظر می‌رسد در آمریکا بیشتر ایالت‌ها، برخی محدودیت‌های عبور و مرور را در مشاغل و اجتماعات عمومی در نظر گرفته باشند، چنین اقداماتی اساسا ناشی از روند افزایشی سرسام آور موارد ابتلا و قربانیان کووید – 19 در این کشور است که منجر به پر شدن بخش اعظم تخت‌های بیمارستانی در بیشتر ایالت‌ها شده است.

اگرچه بسیاری بر این باورند که چنین جوی در ایالات متحده و اروپا برای مدت طولانی نمی‌تواند ادامه داشته باشد اما در میزان محدود هم معامله‌گران و سرمایه‌گذاران و اشتهای ریسک پذیری آنها را هدف قرار داده است. تمام این موارد در حالی است که اخیرا اخبار امیدوار کننده در مورد تولید واکسن کرونا اندکی جو منفی بازارها را متعادل کرده بود.