07 ارديبهشت 1403
RSSFacebookTwitterLinkedinDiggYahooDelicious
دوشنبه, 22 مرداد 1397 ساعت 12:38

دبیر سندیکای لوله و پروفیل در اعتراض به عملکرد بورس کالا: قیمت پایه در بورس کالا نباید قیمت های جهانی باشد

03-3افزایش قیمت دلار از ابتدای امسال وضعیت بازار را با چالش های زیادی همراه کرد؛ به گونه ای که گفته می شود برخی محصولات که حتی صددرصد تولید داخل هستند نیز تحت تاثیر نوسانات نرخ دلار با قیمتی بسیار بالاتر از اسفند ۹۶ عرضه می شوند. البته در بورس کالا ساز و کار قیمت گذاری محصولات به صورت رقابتی تعیین می شود که مبنای آن قیمت جهانی محصولات با نرخ دلار است. در چنین حالتی به دلیل اینکه قیمت دلار در ایران با نوسانات بالایی همراه است و از طرف دیگر با وجود اینکه عرضه برخی محصولات کمتر از تقاضا است؛ قیمت جهانی، کف قیمت گذاری قرار می گیرد که همین مسئله باعث می شود در نهایت قیمت معاملات در ایران افزایش یافته و بیش از قیمت جهانی تعیین شود.
امیر کاوه دبیر سندیکای لوله و پروفیل طی گفتگویی استدلال خود مبنی بر گران بودن معاملات کالاها در بورس را اینگونه تشریح کرد: متاسفانه مسئولان از ساز و کار معاملاتی بورس کالا بی خبرند. به طور مثال آنها نمی دانند قیمت پایه در بورس کالا قیمت جهانی است و از آنجایی که شروع رقابت خریداران با قیمت پایه است، در نهایت قیمت معاملات ۲۰ درصد بیشتر از قیمت جهانی می ایستد. برای نمونه قیمت ورق گرم در هر تن ۵۶۰ دلار است که با قیمت ارز ۴۳۰۰ تومانی هر تن ورق گرم باید ۲ میلیون و 400 صد هزار تومان به فروش برسد. این در حالی است که در معاملات بورس ایران با توجه به ساز و کار مصوب سازمان، قیمت این محصول در هر تن را به ۲ میلیون و 900 هزار تومان می رساند که ۲۵ درصد گرانتر از قیمت جهانی است. این مسئله به این دلیل رخ می دهد که همواره فروشندگان محصولات نصف تقاضا عرضه می کنند. برای نمونه وقتی میانگین تقاضا ۱۰۰هزار تن است و عرضه حدود ۴۰ هزار تن انجام می شود، رقابت بین خریداران باعث می شود که قیمت محصولات بسیار بالاتر از قیمت جهانی تمام شود.

کاوه با اشاره به اینکه براساس مصوبه بورس کالا تولیدکنندگان می توانند محصول خود را تا ۱۰درصد بالاتر از قیمت پایه جهانی بورس به فروش برسانند افزود: وزارت صنعت، معدن و تجارت باید این مسئله را اصلاح کند و قیمت پایه را قیمت تمام شده با ۱۰ درصد سود مناسب قرار دهد؛ چراکه در روش کنونی قیمت معاملات جهانی، کف قیمت گذاری برای خریداران ایرانی است. بنابراین باید توجه داشت که در حال حاضر دستورالعمل های چند صفحه ای اجرایی نمی شود و وزارت صنعت، معدن و تجارت باید دستورالعملی یک خطی بدهد که قیمت پایه، قیمت تمام شده به علاوه 10 درصد سود معقول باشد.
وی درباره مشکل قیمت گذای محصولات در بورس کالا تصریح کرد: این مسئله در مورد قیمت گذاری اسلب، میلگرد، آلومینیوم، پتروشیمی و … وجود دارد. البته از قبل هم وجود داشته است، اما در شرایط کنونی که نوسانات ارز زیاد شده بیشتر خود را نشان می دهد؛ چراکه مبنای قیمت گذاری در بورس کالا هنوز دلار است؛ در حالی که برخی محصولات در ایران باید بر اساس تومان قیمت گذاری شود.
کاوه با تاکید بر اینکه در حال حاضر صادرات از طریق بورس کالا انجام نمی شود گفت: تعیین نرخ بر مبنای پول داخلی و در نهایت تبدیل آن با ارز، قیمت محصولات صادراتی را با بازارهای جهانی هماهنگ می کند؛ از این رو قیمت گذاری بر مبنای دلار تاثیری در رقابت پذیری ندارد. از طرف دیگر باید توجه داشت که در ایران فروشنده ها انحصاری عمل می کنند و به صورت روش حراج محصولات را می فروشند.
دبیر سندیکای لوله و پروفیل با بیان اینکه تولیدکنندگان محصولات فلزی ایران بیش از ۹۲ درصد مواد اولیه خود را در داخل تامین می کنند اظهار کرد: در شرایط کنونی فولادسازان تنها الکترود گرافیتی وارد می کنند. حال در شرایطی که تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در کشور هدف گذاری شده است، چرا نباید کارخانه تولید الکترود گرافیتی در کشور وجود داشته باشد. البته برای هر تن فولاد یک و نیم تا ۳ کیلو الکترود نیاز است که بین ۱۵ تا ۲۵ دلار قیمت دارد و اثر چندانی در قیمت تمام شده محصولات ندارد. در واقع در تولید فولاد قیمت گاز، نیروی انسانی، برق و سنگ آهن موثر است و انرژی بر اساس قیمت جهانی به تولیدکنندگان ایرانی داده نمی شوند؛ بنابراین دلیلی ندارد قیمت پایه قیمت جهانی باشد.