با آغاز عملیات احداث کارخانه تصفیه زهاب اسیدی در ابتدای سال ۱۴۰۴، شرکت ملی صنایع مس ایران گام بزرگی در مسیر حل پایدار معضل آلودگی آب‌های سطحی منطقه سونگون برداشت؛ طرحی که نه‌تنها اقدامی زیست‌محیطی به شمار می‌رود، بلکه با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، به‌عنوان الگویی فناورانه و ملی در حوزه مدیریت پسماندهای معدنی نیز شناخته می‌شود.

به گزارش جهان معدن و به نقل از پایگاه خبری مس‌پرس، با آغاز عملیات احداث کارخانه تصفیه زهاب اسیدی در ابتدای سال ۱۴۰۴، شرکت ملی صنایع مس ایران گام بزرگی در مسیر حل پایدار معضل آلودگی آب‌های سطحی منطقه سونگون برداشت؛ طرحی که نه‌تنها اقدامی زیست‌محیطی به شمار می‌رود، بلکه با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، به‌عنوان الگویی فناورانه و ملی در حوزه مدیریت پسماندهای معدنی نیز شناخته می‌شود.

این پروژه با هدف حذف آلاینده‌های ناشی از ورود زهاب اسیدی دامپ‌های باطله به رودخانه پخیرچای تعریف شده و همزمان با آن، طرح بازیابی و استحصال مس محتوی از زهاب با روش‌های شیمیایی و فیلتراسیون نیز اجرایی خواهد شد. این نخستین‌بار است که پروژه‌ای با این وسعت و پیچیدگی، در حوزه معدن کشور اجرا می‌شود و قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء (ص) اجرای آن را بر عهده دارد.

مدت اجرای پروژه ۳۶ ماه در نظر گرفته شده که شامل ۲۴ ماه عملیات اجرایی و ۱۲ ماه دوره راهبری و بهره‌برداری آزمایشی است. از جمله ویژگی‌های برجسته این پروژه می‌توان به استفاده از سیستم ترسیب شیمیایی در چهار مرحله تخصصی، ساخت مخازن بزرگ ۶۰۰۰ مترمکعبی، طراحی دقیق خطوط انتقال زهاب، و بهره‌گیری از سیستم‌های مانیتورینگ آنلاین کیفیت آب اشاره کرد.

مسیر حل پایدار آلودگی: روایت بیش از یک دهه اقدام برای محیط‌زیست سونگون

پیشینه این پروژه به دهه ۱۳۹۰ بازمی‌گردد؛ زمانی که نخستین نشانه‌های زهاب اسیدی در منطقه پخیرچای مشاهده شد. از همان زمان، مجتمع مس سونگون با همکاری دانشگاه تبریز و بهره‌گیری از ظرفیت‌های علمی کشور، راهکارهای موقتی برای کنترل آلودگی را در پیش گرفت. احداث حوضچه‌های آرامش و بسترهای زئولیتی به روش غیرفعال (Passive) در زمره نخستین اقدامات عملیاتی برای کاهش بار آلاینده بود.

این اقدامات اگرچه در مقطع خود موثر واقع شدند، اما با افزایش حجم باطله و رشد فعالیت‌های معدنی در سال‌های بعد، غلظت آلاینده‌ها نیز روندی صعودی یافت و نیاز به راه‌حلی دائمی و ساختاریافته بیش از پیش احساس شد.

در نتیجه، از اواخر دهه ۹۰ موضوع احداث کارخانه تصفیه‌خانه زهاب اسیدی به‌عنوان راهکاری دائمی و فناورانه در دستور کار قرار گرفت. پروژه‌ای که با توجه به پیچیدگی‌های فنی، شرایط خاص زیست‌محیطی منطقه و نداشتن نمونه مشابه اجرایی در کشور، نیازمند مطالعات دقیق، انتخاب فناوری مناسب و اخذ مجوزهای متنوع ملی و استانی بود.

اکنون و با آغاز عملیات اجرایی پروژه در سال ۱۴۰۴، شرکت ملی صنایع مس ایران نشان داده است که حفاظت از منابع طبیعی و ارتقای استانداردهای زیست‌محیطی، بخشی جدایی‌ناپذیر از سیاست‌های توسعه‌ای این مجموعه است.

هیات مدیره شرکت فولاد آلیاژی ایران، محسن مصطفی پور را به‌عنوان مدیرعامل جدید این شرکت منصوب کرد.

به گزارش جهان معدن  و به نقل از روابط عمومی فولاد آلیاژی ایران ؛ هیات مدیره شرکت فولاد آلیاژی ایران، محسن مصطفی پور را به‌عنوان مدیرعامل جدید این شرکت منصوب کرد.

دکتر مصطفی پور از مدیران شناخته شده و باتجربه صنعت فولاد کشور است و پیش از این مدیرعامل شرکت فولاد غدیر نی‌ریز بود و دارای سوابق متعدد در شرکت های معدنی و فولادی نظیر شرکت معدنی و صنعتی چادرملو، شرکت آلومینیم جنوب و گهرزمین است.

کسب نشان مدیر واحد نمونه ملی از رئیس جمهوری، کسب عنوان مدیر تاثیر گذار صنعت فولاد، دریافت نشان مدیر شایسته سال در حوزه مسئولیت اجتماعی از جمله افتخارات مدیرعامل جدید شرکت فولاد آلیاژی ایران است.

چیلان  ضمن خدا قوت به مهندس کمال‌زاده، برای دکتر مصطفی‌پور آرزوی موفقیت روزافزون در فولاد آلیاژی ایران دارد.

راهبردهای جدید مدیرعامل جدید فولاژ

دکتر سید ابوتراب فاضل مدیرعامل شرکت بین‌المللی توسعه صنایع و معادن غدیر  (#وکغدیر)ضمن تقدیر از زحمات مهندس کمال زاده گفت: عملکرد مطلوب آقای مصطفی‌پور در غدیر نی‌ریز منجر به انتخاب ایشان به عنوان مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران شد و انتظار می‌رود “راهبردهای جدیدی” برای رفع چالش‌های فولاژ در پیش گیرد.

در راستای تلاش‌های ملی برای کاهش هدررفت منابع انرژی و حفاظت از محیط زیست، شرکت پتروشیمی زاگرس و شرکت ملی نفت ایران، صبح امروز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه، در حاشیه نمایشگاه نفت و گاز تهران، در جمع کثیری از خبرنگاران تفاهم‌نامه‌ای راهبردی را به امضا رساندند که نویدبخش تحولی بنیادین در استفاده بهینه از منابع گازی و تولید پایدار متانول است. این توافق‌نامه، که با حضور مقامات عالی‌رتبه صنعت نفت، از جمله دکتر عباس‌زاده، معاون وزیر نفت، دکتر بورد، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، و دکتر دیداری، مدیرعامل پتروشیمی زاگرس، به امضا رسید، بر جمع‌آوری گازهای فلر از میادین نفتی جنوب کشور، به ویژه سکوی سلمان، متمرکز است.

به گزارش جهان معدن ، این تفاهم‌نامه دربرگیرنده قراردادهای لازم برای سرمایه‌گذاری مشترک در زیرساخت‌های ضروری برای جمع‌آوری، انتقال و پالایش گازهای همراه نفت است. این گازها، که پیش از این بدون استفاده سوزانده می‌شدند و موجب آلودگی محیط زیست می‌گردیدند، اکنون با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته و برنامه‌ریزی دقیق، به عنوان خوراک پایدار برای تولید متانول در مجتمع‌های پتروشیمی زاگرس مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

دکتر دیداری، مدیرعامل پتروشیمی زاگرس، در حاشیه مراسم امضای این تفاهم‌نامه، با اشاره به اهمیت این همکاری راهبردی، بیان داشت: این توافق‌نامه گامی اساسی در جهت افزایش بهره‌وری انرژی، کاهش آلودگی‌های محیط زیستی و کاهش وابستگی به مواد اولیه وارداتی است. با اجرای این پروژه، ضمن کاهش اتلاف گازها، نقش تعیین‌کننده‌ای در حرکت به سمت اقتصاد سبز و توسعه پایدار ایفا خواهیم کرد.

وی افزود: پتروشیمی زاگرس، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان متانول در کشور، با این طرح قادر خواهد بود بخشی از نیاز خود به خوراک گازی را از طریق منابع داخلی تأمین کند. این امر ضمن کاهش هزینه‌های تولید، امنیت تأمین مواد اولیه را نیز تضمین خواهد کرد.

از سوی دیگر، دکتر بورد، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، با تأکید بر تعهد این شرکت به مسئولیت‌های زیست‌محیطی، اظهار داشت: اجرای این طرح، گامی بلند در جهت مدیریت بهینه منابع گازی، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و عمل به تعهدات بین‌المللی زیست‌محیطی شرکت ملی نفت ایران است. ما متعهد هستیم که با بهره‌گیری از دانش و فناوری روز، به حفظ محیط زیست و توسعه پایدار کشور کمک کنیم.

کارشناسان صنعت نفت و پتروشیمی، این تفاهم‌نامه را نمونه‌ای موفق از همکاری بین بخشی در صنعت نفت و پتروشیمی ارزیابی می‌کنند. این همکاری، نه تنها از منظر اقتصادی و زیست‌محیطی حائز اهمیت است، بلکه از منظر توسعه فناوری‌های داخلی و خودکفایی صنعتی نیز بسیار ارزشمند است. تبدیل گازهای فلر به خوراک متانول، ضمن صرفه‌جویی در منابع ملی و کاهش هدررفت انرژی، زمینه‌ساز توسعه پایدار و افزایش رقابت‌پذیری صنایع داخلی خواهد بود.

 این تفاهم‌نامه میان پتروشیمی زاگرس و شرکت ملی نفت، گامی کلیدی در جهت تحقق سیاست‌های کلان کشور مبنی بر استفاده بهینه از منابع انرژی، کاهش آلودگی محیط زیست و تقویت خودکفایی صنعتی به شمار می‌رود. انتظار می‌رود که با اجرای کامل این طرح، شاهد تحولی چشمگیر در صنعت پتروشیمی کشور باشیم و ایران به عنوان یک بازیگر مهم در بازار جهانی متانول، نقش پررنگ‌تری ایفا کند.

دکتر حسن عباس‌زاده، معاون وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی، در نشست خبری بیست‌و‌نهمین نمایشگاه بین‌المللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی از راه‌اندازی ۱۵ طرح پتروشیمی با سرمایه‌گذاری ۶ میلیارد دلاری در سال ۱۴۰۴ خبر داد و اعلام کرد: ظرفیت صنعت پتروشیمی کشور تا پایان سال جاری به ۱۰۶ میلیون تن خواهد رسید.

به گزارش جهان معدن و به نقل از روابط عمومی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ، در چارچوب برنامه‌های توسعه‌ای صنعت پتروشیمی، دکتر حسن عباس‌زاده، معاون وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی، در نشست خبری برگزار شده در حاشیه بیست‌و‌نهمین نمایشگاه بین‌المللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی، گزارشی از وضعیت فعلی و آینده این بخش ارائه داد. وی با اشاره به افزایش قابل توجه ظرفیت تولید در سال جاری، اظهار کرد: ظرفیت نصب‌شده فعلی صنعت پتروشیمی کشور حدود ۹۷ میلیون تن است که شامل تمامی مراحل زنجیره تولید از تأمین خوراک تا محصولات نهایی است؛ البته این عدد منطبق با حجم تولید واقعی نیست.

عباس‌زاده ادامه داد: در سال گذشته، ۴۲ میلیون تن محصول پتروشیمی با ارزش ۲۴ میلیارد دلار به فروش رسید که ۲۹ میلیون تن آن به ارزش ۱۳ میلیارد دلار صادرات و ۱۳ میلیون تن نیز به ارزش ۱۱ میلیارد دلار در داخل عرضه شد. تفاوت در ترکیب محصولات داخلی و صادراتی، منجر به تفاوت قابل توجه در قیمت میانگین این دو بازار شده است؛ به‌طوری‌که قیمت میانگین صادراتی ۴۵۰ دلار و قیمت داخلی حدود ۸۵۰ دلار در هر تن بوده است. این تفاوت ناشی از تمرکز بیشتر بر محصولات با ارزش افزوده بالا در بازار داخلی، به‌ویژه پلیمرها، است.

وی با اشاره به برنامه‌های توسعه‌ای سال جاری گفت: در سال ۱۴۰۴، ۱۵ طرح جدید پتروشیمی به بهره‌برداری خواهد رسید که ضمن افزودن ۸ میلیون تن به ظرفیت تولیدی کشور، ۶ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری را نیز جذب خواهند کرد. همچنین چهار طرح تأمین خوراک نیز در این مدت به اتمام خواهند رسید.

معاون وزیر نفت به پروژه بیدبلند خلیج فارس اشاره کرد و افزود: تا اسفندماه گذشته، ۱۰ دستگاه فلر (سوخت‌رسانی گاز غیرضروری) خاموش شده و گاز آن‌ها به چرخه تولید بازگشت. برنامه‌ریزی برای خاموشی ۱۴ فلر دیگر نیز در دستور کار قرار دارد. همچنین پروژه انجیل ۳۱۰۰ به‌عنوان یکی از پروژه‌های تأمین خوراک، در شهریورماه سال جاری به بهره‌برداری خواهد رسید و روزانه ۸۵۰ هزار بشکه میعانات گازی را برای صنعت فراهم خواهد کرد.

عباس‌زاده ویژگی‌های برجسته طرح‌های امسال را این‌گونه برجسته کرد: تنها یکی از این طرح‌ها بر پایه گاز طبیعی است و بقیه از خوراک‌های غیرگازی استفاده می‌کنند. همچنین سه نوع محصول جدید برای اولین‌بار در کشور تولید خواهند شد. پنج طرح نیز با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی از طریق بازار سرمایه و صندوق‌های مالی اجرا می‌شوند. سه دستگاه صنعتی بزرگ نیز برای نخستین‌بار در کشور طراحی و تولید داخلی شده‌اند.

وی با بیان اینکه ظرفیت تولیدی کشور تا پایان سال به ۱۰۶ تا ۱۰۷ میلیون تن خواهد رسید، افزود: برنامه‌ریزی شده تا پایان سال جاری، ۸۳ میلیون تن محصول تولید، ۳۵ میلیون تن آن صادر و حدود ۱۶ میلیون تن نیز در بازار داخلی عرضه شود.

در بخش پایانی سخنان خود، عباس‌زاده به راهبردهای توسعه صادرات پتروشیمی اشاره کرد و گفت: دولت برنامه‌ریزی‌های ویژه‌ای برای تنوع‌بخشی به بازارهای صادراتی انجام داده است. در سال‌های گذشته وابستگی به چند کشور محدود باعث کاهش انعطاف‌پذیری در بازارهای جهانی شده بود، اما اکنون مطالعات لازم برای ورود به بازارهای جدید آفریقایی و کشورهای همسایه مانند عراق، پاکستان، افغانستان و ترکیه در حال انجام است.

وی اضافه کرد: برای هر یک از این کشورها سند راهبردی تهیه خواهد شد که به نهاد ریاست‌جمهوری ارائه می‌شود تا در سفرهای خارجی دولت از آن به‌عنوان ابزاری عملیاتی برای توسعه صادرات پتروشیمی استفاده شود.

، با توجه به برنامه‌های اعلام‌شده از سوی معاون وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی، می‌توان استنباط کرد که صنعت پتروشیمی کشور در سال ۱۴۰۴ شاهد رشد قابل توجهی در ظرفیت تولید، تنوع‌بخشی به منابع خوراکی و توسعه بازارهای صادراتی خواهد بود؛ این اقدامات که شامل راه‌اندازی ۱۵ طرح جدید با سرمایه‌گذاری ۶ میلیارد دلاری، افزایش ظرفیت تولید به بیش از ۱۰۶ میلیون تن و ورود به بازارهای منطقه‌ای و بین‌المللی جدید است، گام‌های اساسی در جهت استحکام بخشی به موقعیت رقابتی ایران در عرصه جهانی پتروشیمی محسوب می‌شود.