26 ارديبهشت 1403
RSSFacebookTwitterLinkedinDiggYahooDelicious
چهارشنبه, 02 مرداد 1398 ساعت 11:18

مهندس ملول عضو هیات مدیره سندیکا لوله و پروفیل: برقراری روابط هوشمندانه با دنیا اقتصاد را پویا و باثبات می‌کند

MALOOLپروفیل فولادي کشور که از قدمت قابل توجهی در کشورمان برخوردار است؛ جزو معدود صنایعی به حساب می آید که از صفر تا صد فرآیندها و فناوري‌هاي مورد استفاده در آن تقریبا بومی شده است. در برهه‌هاي مختلف تاریخی همواره رشد این صنعت با فراز و فرودهایی توام بوده است. در چند دهه گذشته عواملی چون یارانه‌هاي مختلف مانند یارانه‌هاي انرژي و انرژي ارزان، کم بودن تعداد تولیدکنندگان و حجم تولیدات لوله و پروفیل فولادي، تقاضاي زیاد محصولات لوله و پروفیل فولادي در بازار به دلایل مختلفی مانند حجم بالاي پروژه‌هاي عمرانی و فعالیت‌هاي سازندگی، ساخت و سازهاي بخش خصوصی و پروژه‌هاي دولتی، و عواملی از این دست باعث شده بودند این صنعت جذابیت‌هاي زیادي براي سرمایه‌گذاران و تولیدکنندگان داشته باشد و شدت رقابت در داخل صنعت لوله و پروفیل فولادي و رقابت محصولات این صنعت با صنایع دیگر را نمی‌توان به تصادف و یا به بدشانسی ربط داد، بلکه رقابت در یک صنعت ریشه در ساختار پایه‌اي اقتصاد آن دارد و فراتر از عملکرد رقباي موجود می‌باشد به همین دلیل مزیت‌هاي این صنعت انگیزه بالایی براي حضور فعالان اقتصادي در این بخش ایجاد کرد. در همین راستا با مهندس بیژن ملول عضو هیات مدیره سندیکای لوله و پروفیل فولادی کشور و مدیر عامل شرکت تولیدی کیان پرشیا به گفت‌وگو نشسته و نظر ایشان را در خصوص چالش‌ها و دستاوردهای مهم این صنعت جویا شده‌ایم:

ظرفیت‌ها و پتانسیل صنعت لوله و پروفیل در کشور ما چیست؟
صنعت لوله و پروفیل در کشور ظرفیت بالایی دارد و مصرف کل کشور را پوشش می‌دهد و توان صادراتی بالایی نیز وجود دارد. لوله و پروفیل جزء معدود محصولاتی هست که امکان صادرات آن هست اما با فراز و فرودهایی همراه است. مهمترین مساله در صادرات بحث قیمت‌گذاری و بخشنامه‌ها و آیین نامه‌های دولتی است. درهر صورت ظرفیت بسیار بالاست و یکی از ضعف‌های صنعت لوله و پروفیل این است که تقاضا ببیشتر از عرضه است و همخوانی ندارد.
مهمترین مشکلات این صنعت در داخل ایران و بخش صادراتی این حوزه چیست؟
مهمترین مشکل در این صنعت، رقابت‌های غیرسازنده بین تولیدکنندگان به دلیل بالا بودن ظرفیت است. مواد اولیه در داخل کشور تامین می‌شود، به همین دلیل مشکل تولید نداریم. ولی چون بین شرکت‌هایی که قادر به صادرات هستند از نظر قیمت رقابت وجود دارد،مشکلاتی به‌ وجود آمده است. لذا سندیکا برای قیمت‌گذاری با یک تلورانس خیلی معقول باید داوطلب شود.
متاسفانه در مورد کالاهای صادراتی ایران پیشینه خوبی وجود ندارد، در قوانین و انتقال ارز نیز با مشکلاتی مواجه هستیم. اگر فرضا کشورهای وارد کننده مثل افغانستان، ترکمنستان، عراق و سوریه به تجار خود اعلام کنند که کالاهای خود را با 2 الی 5 درصد بالاتر، از ترکیه تامین کنند که هم برایشان راحت‌تر است و هم می‌توانند LC باز کنند و هم اعتباری خرید کنند، قطعا بازارهای خود را از دست خواهیم داد. همانطور که می‌دانید در ایران خرید باید به صورت نقدی باشد و LC‌ در ایران کار نمی‌کند. در بحث انتقال ارز و بازگشت آن نیز مشکلات زیادی وجود دارد. بازگشت ارز اجتناب‌ناپذیر است و صادرکننده نمی‌تواند توقع بازگشت ارز را نداشته باشد، همانطور که می‌دانید مزیت اصلی صادرات، ارزآوری برای کشور است و اگر ارز برگشت نداشته باشد صادرات عاقلانه نیست. به نظر من بازگشت ارز مشکل‌ نیست بلکه چند نرخی بودن آن مشکل‌ساز شده است.
سالانه بسته به تناژ صادرات، معافیت‌هایی داده می‌شود که خیلی کم است و برای صنعت لوله و پروفیل این معافیت‌های اندک قابل قبول نیست. بر فرض مثال برای کارخانه‌ای که ماهی 10 هزارتن تولید دارد و 5000 تن آن‌را که 2.5 میلیون دلار در ماه می‌شود صادر می‌کند، معافیت یک میلیون دلار در سال ارزش چندانی ندارد. لذا بهترین روش برای باز شدن راه صادرات تک نرخی شدن ارز است و جلوی نوسانات شدید را باید گرفت. این موضوع -چند نرخی شدن ارز- باعث ایجاد رانت و فساد در کشور شد و فقط تولیدکننده‌ها و افرادی که فاقد رانت هستند از این موضوع متضرر شده‌اند.
راهکارهای برون رفت از این مشکلات از دیدگاه شما چیست؟
اقتصاد پویا و با ثبات و مدیریت صحیح راهکار برون رفت از این مشکلات است. وقتی اقتصاد پویا باشد می‌تواند با کشورهای دیگر رقابت کند. برقراری روابط با تفکر و هوشمندی با تمام دنیا باعث می‌شود تا تحریم‌ها کم و حذف شوند، در این صورت است که اقتصاد ثبات پیدا می‌کند و تمامی مشکلات کشور حل می‌شود. به نظر من ریشه تمامی مشکلات کشور ما از عدم مدیریت است. اگر مدیریت درست باشد نرخ ارز درست تعیین می‌شود، بیکاری از بین می‌رود، سرمایه‌گذاری خارجی و توریست وارد کشور می‌شود؛ همه این‌ها مولفه‌های اقتصاد پویا است.
مهم‌ترین دستاوردهای صادراتی شرکت شما و صنعت لوله و پروفیل در سال 97 چه بوده است؟
محصولات کیان پرشیا کیفیت نسبتا برتری در کشور دارد و بازار داخل، اصلی‌ترین بازار محصولات ماست و به شکلی جذابیت خوبی برای محصولات در داخل وجود دارد. شرکت در سال 90 هزار تا 300 هزارتن پروفیل تولید می‌کند و تولید لوله‌های قطور عمده فعالیت کیان پرشیا است که سالی تا 100 هزار تن هم لوله‌های قطور برای پروژه‌های عمرانی و پروژه‌های آبرسانی بین شهرها و منابع آب و مخازن تولید می‌کند. سال گذشته در صادرات پروفیل نسبتا موفق بوده‌ایم ولی تا رسیدن به افق‌های روشن راه زیادی در پیش داریم. با توجه به اینکه محصول ما در ایران کشش خوبی داشته به صادرات کمتر فکر کردیم ولی در حال حاضر با توجه به اینکه قیمت‌ها رو به کاهش است و پروژه‌های عمرانی در کشور کم شده و از طرف دیگر تولید ثابت مانده، اگر بخواهیم سقف تولید را حفظ کنیم راهی غیر از صادرات نداریم.
برنامه‌های شرکت برای سال 98 چیست؟
افزایش تولید، صادرات و ارتقا محصولات مهمترین برنامه‌های شرکت در سال‌جاری می‌باشد. سال 98 در بخش لوله‌های شوفاژ و گاز خانگی نیز قرار است تجهیزاتی را نصب کنیم و تلاش می‌کنیم با تست و بهره‌برداری از لوله‌های قطر پایین در این حوزه نیز وارد شویم. برای سال 98 ماهیانه 4 هزار تن صادرات را به عنوان هدف در نظر گرفته‌ایم و امیدواریم در سال 99 نیز بتوانیم این میزان را افزایش دهیم. برای دستیابی به بازارهای جدید در سال 98، مدیربازرگانی خارجی شرکت سفر خود را از کشور عراق شروع شده‌ کرده که سپس به کشورهای لبنان، سوریه و عمان نیز سفر خواهند کرد و بازارهای جدید را بررسی می‌کنند که کشورها چه میزان از محصولات و کدامیک از محصولات ما را بیشتر نیاز دارند تا بتوانیم با سیاست‌گذاری صحیح به بازارهایشان راه پیدا کنیم.