مغزه حاصل از حفاری به عنوان یک سند قابل اعتماد که حاوی اطلاعات مهمی از عیار،زمین شناسی و ژئومکانیک منطقه است که حتی پس از پایان عمر معدن در بایگانی مورد محافظت و نگهداری قرار می‌گیرد؛ درحقیقت مغزه حفاری تنها شاهد اثبات یا عدم اثبات مطالعات اکتشافی است. بنابراین عملیات حفاری مغزه گیری در زنجیره معدنکاری مهمترین مرحله به حساب می‌آید.این تفکر بین معدنکاران و فعالان اکتشاف باعث شده است اشخاصی که هیچ تجربه و دانشی در زمینه حفاری ندارند و بعضا حتی با معدن و زمین شناسی بیگانه هستند به عنوان مالک شرکت‌های حفاری، سرپرست حفاری و یا حتی حفار در این عرصه حاضر شوند. به عقیده من این مهمترین چالش در امر حفاری‌های اکتشافی است.
مساله دیگر عدم انسجام بین دست اندرکاران حفاری کشور است که این خود گریبانگیر اتحادیه نیز شده است و به علت تک‌روی‌ها باعث تضعیف انسجام اتحادیه نیز می‌شود.
در شرایطی که قیمت حفاری حداقل در دنیا 35 دلار است ما در داخل ایران با قیمت‌های بسیار کمتر در حال انجام عملیات هستیم این مساله آیا می‌توان این فروش زیر قیمت را به فشارهای دولتی نسبت داد؟ یا عدم هماهنگی مالکان شرکت‌های حفاری و عدم شناخت و آگاهی آنها نسبت به زمین‌های منطقه مورد عملیات را می‌توان در این مورد دخیل دانست؟ مساله اینجاست که مالکان این شرکت‌ها برای دریافت پروژه تحت هر شرایطی عوامل موثر بر حفاری را در نظر نمی‌گیرند.
این معضل را می‌توان به نگاه اشتباه در کشور به مساله حفاری نسبت داد؛ آنچه مسلم است مدیران شرکت‌های مشاور و معدنکاران با عدم توجه به میزان دقت در حفاری صرف اینکه داوطلب انجام پروژه دارای دستگاه‌های حفاری است و فارغ از نیاز به سطح از دانش و آگاهی، پروژه‌های خود را صرف پرداختن کمترین هزینه به شرکت‌ها می‌سپارند، در همین راستا بارها پیش آمده است که عملکرد پیمانکار چنان ضعیف بوده که منجر به خسارت شده است.
تا زمانی که به کارشناسان سازمان‌های صمت استان‌ها، ستاد، نظام مهندسی اهمیت و تفاوت بین یک حفاری بی دقت و با دقت معرفی نشود هیچکس به اهمیت این موضوع پی نخواهد برد. مادامی که در کلاس‌های دانشگاهی، دانشجویان از عملیات حفاری اکتشافی بازدید نداشته باشند و اتحادیه نیز به نقش مهم حفاری در کلاس‌های آنها اشاره نکند این چالش به قوت خود باقی خواهد ماند.
این موضوع مهمترین مساله در راستای اهمیت حفاری اکتشافی کشور است که باید معاونت محترم امور معدنی وزارتخانه، سازمان زمین شناسی و اکتشافات کشور و همچنین نظام مهندسی معدن و ایمیدرو آموزش‌ها و مسوولیت‌های لازم را در این باره به عهده گیرند.
در پایان اضافه می‌کنم اگرچه فعالان و دستگاه‌های مرتبط با اکتشاف کشور در توجه به مقوله حفاری کم کاری کرده‌اند و انسجام لازم نیز بین حفاران جهت پیوستن به تشکل و رعایت قوانین تشکلی موجود نیست اما هیات مدیره‌های اتحادیه حفاران غیرنفتی نیز توجه کافی برای ارایه خدمات سندیکایی به اعضای خود، تلاش برای جذب ارایه‌دهندگان خدمات حفاری، تفکیک بین مشاورین حفاری، حفاران و پیمانکاران حفاری بی توجه بوده‌اند.
سید سهراب حسینی مدیرعامل شرکت معدن کانسار پویان