از آنجا که اغلب کانسارها امروزه در سطح زمين و در معرض ديد نيستند، روشهاي جستجوي مستقيم بايستي با روشهاي غير مستقيم تکميل شوند. از جمله روشهاي مستقيم می توان به آزمايشات فيزيکي و مشاهده اي، مطالعات زمين شناسي ونقشه برداري و نمونه برداري در پیجوئی کانسارهاي غير فلزي و زغالسنگ که اغلب داراي رخنمون هستند يا در زير روباره هاي کم عمق واقعند، اشاره کرد، ولي براي کانسارهاي فلزي بکار گيري روشهاي غيرمستقيم مانند روشهاي ژئوفيزيکي، ژئوشيميايي و انواع حفاری ها تقريبا هميشه لازم است.
انواع روش های پی جوئی به شرح زیر می باشند:
ـ پیجوئی زمين شناسي: پیجوئی زمين شناسي شامل تعیین چگونگی پيدايش و تشکيل کانسار، زمین شناسی ساختماني و تجزيه و تحليلهاي کاني شناسي و سنگ شناسي می باشد که در کشف و تشخيص مواد معدنی کاربرد دارند. کاربرد زمين شناسي براي جستجوي کانسارها شامل بررسي ويژگيهاي زايشي منطقه هدف، جمع آوري داده هاي بدست آمده در جريان هر يک از مراحل پیجوئی و اکتشاف ( نقشه برداري، مطالعات دگر ساني و زون بندي، برداشت گمانه ها و مغزه ها،... ) تفسير داده هاي زمين شناسي جمع آوري شده، يکپارچه کردن کليه اطلاعات جهت تعیین ویژگی های کانسار و ارزيابي آن مي باشد.
ـ پیجوئی ژئوفيزيکي: در ميان روشهاي پيجوي غير مستقيم روشهاي ژئوفيزيکي در راس قرار دارند. در پیجوئیهاي ژئوفيزيکي، تغييراتي در شرايط زمين شناسي که ممکن است ناشي از وجود کانسارهاي دارای ارزش اقتصادي باشد، را بررسی می کنند و با استفاده از ابزارهاي بسيار حساس تغييرات خواص فيزيکي زمين ( ناهنجاريها ) انداره گيري مي شوند. اين ناهنجاريها مي تواند ناشي از وجود يک کانسار باشند يا نباشند، ولي تشخيص اين امر پيچيده و مشکل است. کاربرد ژئوفيزيک جهت پیجوئی و اکتشاف در آغاز در صنايع نفت و گاز طبيعي شروع شد و بيشترين ميزان موفقيت را تا کنون در اين زمينه کسب کرده است. از طريق ژئوفيزيک همچنين مي توان اطلاعات با ارزشي براي تهيه نقشه هاي زمين شناسي که موقعيت فضايي کانسار (عمق، شکل، ...) و يا ساختارهای زمين ساختي (چينها، گسلها، ...) را نشان می دهند، بدست آورد. براي هر کاني يا کانسار خاص از روشهاي ژئوفيزيکي خاصي مي توان استفاده کرد. اين روشها عبارتند از روش گراني، مغناطيسي، لرزه اي، الکتريکي، الکترومغناطيسي، مقاومت ويژه، قطبش القايي، رايواکتويته، ...
ـ پیجوئی ژئوشيميايي: ژئوشيمي در مقايسه با ژئوفيزيک روش جديدتری است. پیجوئی ژئوشيميايي تغييرات جزئي را که ناشي ار وجود ماده معدني (معمولا فلزي) در نزديکي محل پیجوئی است را تعیین مي کند و اين تغييرات در ترکيب شيميايي نمونه هاي گرفته شده از آب، هوا، خاک و گياهان اندازه گيري مي شود. بايد دانست که کشف اوليه ماده معدني با استفاده از روش ژئوشيمي فقط مقدمه و نقطه شروعي براي کشف مستقيم از طريق پیجوئی زمين شناسي و يا پیجوئی ژئوفيزيکي خواهد بود. ژئوشيمي اغلب در مناطقی که روش های زمين شناسي و ژئوفيزيکی کارايي نداشته باشند، روش مناسبی محسوب می شود. بطور کلي ژئوشيمي براي يافتن زغالسنگ، کانيهاي غير فلزي، بوکسيت، سنگهاي قيمتي يا کانسنگ هاي آهن، منگنز ، کروميت و تيتان مورد استفاده قرار نمي گيرد.
ب ـ اکتشاف:
اگر هدف پیجوئی تعيين محل ناهنجاريهاي مربوط به کانی سازی باشد، هدف اکتشاف تعيين حدود و ارزيابي آنهاست. در اکتشاف، شکل هندسي، گستره جغرافیائی و ارزش يک کانسار را با استفاده از تکنيک هايي مشابه پیجوئی ولي با دقتي بيشتر تعيين مي کنند.
تفاوتهاي بارزي ميان پیجوئی و اکتشاف وجود دارد که عبارتند از:
ـ محل (عمليات ): در مرحله ي اکتشاف منطقه مورد بررسي از نظر وسعت کاهش مي يابد. ژئوفيزيک سطحي جايگزين ژئوفيزيک هوابرد مي شود، کارهاي زمين شناسي به نحو فزاينده اي به زير سطح زمين سوق داده شده و تکنيک هاي اکتشافي زير سطحي بيشتر به کار گرفته مي شوند.
ـ نمونه هاي فيزيکي: روشهاي مستقيم که شواهد فيزيکي عيني ارائه مي نمايند، جاي خود را به روشهاي غير مستقيم اکتشافي مي دهند. از آنجا که امروزه بيشتر مواد معدني در داخل زمين پنهان هستند، براي به دست آوردن نمونه هاي واقعي از کانسارها بايستي روشهاي حفاری زير زميني به کار گرفته شوند. معمول ترين اين روشها که امروزه مورد استفاده قرار مي گيرد، حفاري مغزه گیری است.
ـ اطلاعات (داده ها): به منظور کاهش ريسک در جريان مرحله اکتشاف، اطلاعات اساسي بيشتري درمورد کانسار هدف، مورد نياز مي باشد.
به طور کلي مراحل پيشرفت در اکتشافات عبارتند از : 1) نواحي مطلوب تعيين شده به روش پیجوئی از طريق تکنيک هاي اکتشافي به طور کامل مشخص مي شوند. 2) نمونه برداري هم به صورت بخشي و هم در کل منطقه مشخص شده در مرحله ي قبل و به بياني کانسار انجام مي پذيرد و نمونه ها آنالیز مي شوند. 3) اطلاعات حاصل از نمونه ها جهت تخمین ذخیره و عيار به کار گرفته مي شوند و با استفاده از تناژ و عيار براورد شده مي توان میزان درآمد حاصل ار استحصال کانسار را محاسبه کرد و مقدمات لازم براي انجام مطالعات امکان سنجي معدني را فراهم نمود.
در ایران بر اساس استانداردهای بین المللی، اکتشاف خود به 4 مرحله مجزا تقسیم می شود که مراحل شناسائی و سپس پی جوئی در ابتدا و پس از اطمینان یافتن نسبی از وجود کانسار، مراحل اکتشاف مقدماتی و تفصیلی برنامه ریزی می شوند. در ادامه شرح عملیات اصلی هر یک از این مراحل بطور خلاصه آمده اند:
الف ـ مرحله شناسایی:
مرحله شناسایی که بصورت عملیاتی اکتشافی در زون های ساختاری ـ متالوژنیکی در محدوده ورقه های 100000: 1 صورت می گیرد شامل جمع آوری و بررسی اطلاعات زیر است.
1. نقشه زمین شناسی 100000: 1
2. نقشه ژئوشیمی 100000: 1
3. اطلاعات ماهواره ها
4. اطلاعات ژئوفیزیک هوایی
5. اطلاعات زمین شناسی اقتصادی
در نهایت لایه های اطلاعاتی فوق در سیستم G.I.S تلفیق و مناطق امید بخش برای انجام عملیات اکتشافی مراحل بعدی پس از کنترل زمینی تعیین خواهد گردید.

ب ـ مرحله پی جوئی:
این مرحله شامل انجام عملیات اکتشافی در مناطق امید بخشی است که در مرحله شناسایی مشخص شده اند. عملیات اکتشافی در این مرحله در مقیاس 20000: 1انجام خواهد گرفت و شامل موارد زیر است: ( هر یک از موارد زیر بر اساس نوع ماده معدنی و گسترش آن قابل تغییر یا حذف می باشد)
+ بررسی های زمین شناسی و اکتشافی
1ـ 1ـ ‌تهیه نقشه زمین شناسی ـ معدنی با مقیاس 20000: 1 با استفاده از عکس های هوایی 20000 :1 و نقشه توپوگرافی به مقیاس 20000: 1
2 ـ 1 ـ نمونه گیری جهت مطالعات پتروگرافی فسیل شناسی ، مقطع صیقلی ، XRF ، تجزیه شیمیایی به تعداد مورد نیاز بر حسب ماده معدنی و گسترش آن
3 ـ 1ـ حفر ترانشه و چاهک بر روی زون های کانی سازی و انجام نمونه گیری سیستماتیک از آنها همراه با برداشت زمین شناسی
4 ـ 1 ـ حفر یک یا دو گمانه اکتشافی در مناطق پتانسیل دار بر اساس اطلاعات ژئوفیزیکی و ژئوشیمیایی در صورت لزوم.

+ بررسی های ژئوفیزیکی :
عملیات ژئوفیزیکی در صورت لزوم بر روی مناطق پتانسیل دار و در پروفیل های شناسایی صورت می گیرد.

+ بررسی های ژئوشیمیایی :
در این مرحله بررسی های ژئوشیمیایی در مناطق امید بخش در مقیاس 20000: 1به صورت زیر انجام خواهد گرفت :
1 ـ 3 ـ تهیه شبکه نمونه برداری در محدوده مورد نظر در مقیاس 20000: 1که از هر یک کیلومتر مربع 5 تا 20 نمونه اخذ خواهد شد.
2ـ 3ـ نمونه گیری از رسوبات آبراهه ای و آنالیز شیمیایی آن ها برای حداقل 25 عنصر پاراژنز به روشهای مختلف ( روش آنالیز نمونه ها بر اساس نوع نمونه ، تیپ کانی سازی و حد تشخیص و آزمایشگاه خواهد بود)
3 ـ 3 ـ نمونه گیری برای مطالعات کانی سنگین که معمولا به تعداد 10/1 نمونه های ژئوشیمی بوده و پس از مشخص شدن آنومالی ها در محدوده های آنومالی برداشت خواهد شد.
4 ـ 3 ـ نمونه گیری از سنگ بستر پروفیل در صورت لزوم ( رگه ها و آثار کانی سازی، آلتراسیون)
5 ـ 3 ـ پردازش داده ها برای عناصر پاراژنز ، تهیه نقشه های آنومالی و ارزیابی آنومالی ها به منظور اولویت بندی اکتشافی و ارائه گزارش.

+ تلفیق داه ها ی زمین شناسی و اکتشافی ، ژئوشیمیایی ، و ارائه گزارش پایانی :
در این مرحله گسترش منطقه معدنی (Target) تعیین و پتانسیل معدنی کانسار روشن می گردد.

ج ـ مرحله اکتشاف عمومی:
در این مرحله عملیات اکتشافی بر روی مناطق معدنی (targets) که در مرحله پی جویی ادامه عملیات اکتشافی بر روی آن پیشنهاد شده به صورت زیر انجام خواهد گرفت ( در این مرحله مقیاس عملیات اکتشافی 5000: 1 و یا بزرگتر خواهد بود.):

+ بررسی های زمین شناسی و معدنی:
1 ـ 1ـ تهیه نقشه زمین شناسی و معدنی 5000: 1با استفاده از عکس های هوایی 5000: 1 و در صورت امکان و ضرورت توپوگرافی 5000: 1که به طریقه فتوگرامتری تهیه شده است ( عکس های هوایی 5000:1 از 4 برابر نمودن عکسهای هوایی 20000: 1تهیه خواهد شد )
2 ـ 1ـ نمونه گیری برای مطالعات پتروگرافی ، مقطع صیقلی، XRF و تجزیه شیمیایی به تعداد مورد نیاز بر حسب نوع ماده معدنی
3ـ1ـ حفر ترانشه و چاهک و گمانه انجام نمونه گیری سیستماتیک در امتداد آنها و برداشت زمین شناسی آنها
4 ـ 1ـ تغییر و تفسیر نتایج و ارائه گزارش
+ بررسی های ژئوفیزیکی :
انجام عملیات ژئوفیزیکی بر روی منطقه معدنی زون کانی سازی جهت تعیین گسترش عمقی آن ( تعیین شبکه فاصله پروفیل ها و روش عملیات بر اساس نوع ماده معدنی و گسترش زون کانی سازی خواهد بود. )
+ اکتشافات ژئوشیمیایی:
در این مرحله در منطقه معدنی بررسیهای ژئوشیمیایی بر اساس نمونه گیری از سنگ لیتوژئوشیمیایی یا پروفیل خاک به صورت زیر انجام خواهد گرفت.
1ـ3ـ تعیین شبکه نمونه برداری به صورت پروفیل های موازی عمود بر گسترش طولی زون کانی سازی که بر اساس نوع نمونه و روند کانی سازی مشخص می گردد و معمولا به صورت 20*100 ، 40*100 و یا 50*50 خواهد بود. نمونه برداری از سنگ بصورت تکه ای و در هر ایستگاه بطور متوسط حدود یک کیلوگرم نمونه حدود 10 تکه بطوریکه فاصله نقاط نمونه برداری را بپوشاند ، در حالیکه نمونه گیری از خاک پس از انجام مطالعات توجیهی از زون مناسب پروفیل خاک صورت خواهد گرفت،
2ـ 3ـ آنالیز شیمیایی نمونه ها برای 8 تا 10 عنصر پاراژنز،
3ـ3ـ پردازش داده ها ،تهیه نقشه های آنومالی ژئوشیمیایی ، تعبیرو تفسیر نتایج و تلفیق داده ها ی زمین شناسی و ژئوفیزیکی ، تعیین محدوده کانسارو انتشار کانی سازی در دو بعد سطحی و یک بعد عمقی احتمالی.
+ حفر گمانه های اکتشافی :
این مرحله پس از اتمام بررسی های زمین شناسی ـ اکتشافی ژئوشیمیایی و عملیات ژئوفیزیکی صورت خواهد گرفت و شامل موارد زیر است:
1ـ4ـ تلفیق داده های زمین شناسی و معدنی ، ژئوشیمیایی و ژئوفیزیکی و تعیین نقاط حفاری،
2ـ4ـ جاده سازی و ایجاد سکوی حفاری برای حفر یک یا چند گمانه آزمایشی،
3ـ4ـ حفر گمانه های اکتشافی بصورت محدود و برداشت و نمونه گیری از آنها.
+ آزمایشات فرآوری:
بردشت یک نمونه نماینده از زون کانی سازی و انجام آزمایشات تکنولوژی اولیه( در مقیاس آزمایشگاهی ) بر روی آن.

+ تلفیق داده ها و ارائه گزارش پایانی :
تلفیق کلیه داده ها ، تخمین شکل و عیار و ساختار ماده معدنی ،‌، تعیین ذخیره تقریبی و سطح فرسایش کانسار و مشخص نمودن ادامه کار برای اکتشافات مرحله بعدی.

د ـ مرحله اکتشاف تفصیلی:
این مرحله پس از اخذ نتیجه مطلوب از انجام مرحله اکتشاف عمومی و بر اساس برنامه پیشنهاد شده بر روی زون کانی سازی ( کانسار) در مقیاس های 500: 1یا 1000: 1 یا 2000: 1 بر حسب نوع ماده معدنی و گسترش زون کانی سازی انجام خواهد گرفت و شامل موارد زیر است:‌
1ـ 4ـ تهیه نقشه زمین شناسی ـ توپوگرافی محدوده کانسار های 500: 1 یا 1000: 1 ، 2000: 1 متناسب با ایجاد و نوع ماده معدنی و ویژگی های زمین شناسی ـ معدنی آن،
2ـ4ـ نمونه گیری جهت مطالعات پتروگرافی ، مقطع صیقلی، XRF و تجزیه شیمیایی به تعداد مورد لزوم بر حسب نوع ماده معدنی و گسترش آن ،
3ـ4ـ حفر ترانشه و چاهک و برداشت زمین شناسی و نمونه گیری از آنها،
4ـ4ـ عملیات ژئوفیزیکی در امتداد پروفیل هایی عمود بر گسترش طولی زون کانی سازی به فواصل مورد لزوم،
5ـ4ـ تعیین شبکه حفاری و حفر گمانه های اکتشافی بر روی مناطق آنومالی ژئوفیزیکی همراه با برداشت مغزه ها و نمونه گیری از آنها،
6ـ4ـ ارزیابی ژئوشیمیایی بر اساس نمونه های اخذ شده از ترانشه ها و گمانه های اکتشافی به منظور تعیین روند زون کانی سازی و کشف ذخایر پنهان ،
7ـ4ـ برداشت یک یا دو نمونه نماینده از سایر کانسار و انجام آزمایشات تکنولوژی در مقیاس نیمه تفصیلی بر روی آنها ،
8ـ4ـ تعیین شکل کانسار و عیار میانگین و ذخیره قطعی کانسار،
9ـ4ـ انجام مطالعات فنی ـ اقتصادی بر روی کانسار.
10ـ4ـ تلفیق کلیه داده ها ، تعبیر و تفسیر نتایج و ارائه گزارش پایانی

در پایان مرحله اکتشاف تفصیلی و با توجه به عیار، ذخیره، شکل توده کانسار و .... عملیات طراحی استخراج به منظور استحصال ماده معدنی صورت می گیرد.
2ـ چرا باید مواد معدنی را اکتشافات کرد؟
یک ذخیره معدنی و یا بعبارت دقیقتر تمرکز ماده معدنی خاص، نسبت به ابعاد پوسته کره زمین بسیار کوچک و ناچیز است. ذخائری که نزدیک به سطح زمین بوده اند در طی قرون گذشته مورد اکتشاف و بهره برداری قرار گرفته اند و فلزات آنها استحصال شده اند. مواد معدنی موجود در ذخائر سطحی در بسیاری از نقاط جهان بتدریج رو به اتمام هستند. از اینرو برای جبران کمبود مواد معدنی باید نسبت به استحصال آن دسته از ذخائر پوشیده شده توسط رسوبات جوان و نیز ذخائر عمیقی اقدام کرد که در بعضی موارد آثار کانی سازی آنها را می توان بصورت پراکنده در سطح زمین دید.
اکتشاف کانسارهای جدید کار ساده ای نیست زیرا این اکتشافات نیازمند بکارگیری روشهای دقیق، نیروی انسانی ماهر، دانش فنی، تجربه فراوان، سامانه های پردازش داده ها و مهارت در تفسیر اطلاعات است. فرآیند کلی اکتشاف را می توان بصورت مرحله ای و با تبعیت از روشهای منطقی به سرانجام رساند.
عرضه مواد معدنی به بازار نه تنها وابسته به کمیت و بخصوص کیفیت ماده معدنی است بلکه پراکندگی جغرافیائی محل تولید این مواد نیز از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا اگر محل تولید در نواحی دور افتاده و بدور از زیر ساختها باشد، قطعا حمل و عرضه آنها به بازار مصرف دستخوش مشکلاتی خواهد شد. عوامل تاثیر گذار دیگری مثل سیاستهای دولتی، فناوری تولید و ساختار بازار نیز در این میان تاثیر گذار هستند.
در شرایط کنونی عرضه و تقاضای مواد معدنی فلزی، نوعی تعادل بین این دو عامل وجود دارد و فقط در طول زمان بازارهای هدف و نیز موقعیت جغرافیائی عرضه کنندگان مواد معدنی دچار تغییر می شوند، اما یک پرسش اساسی در این میان مطرح است و آن این است که اصولا چرا و به چه دلیل باید اکتشافات مواد معدنی را بطور دائم در دستور کار قرارداد؟ پاسخ این پرسش این است که هیچ تضمین و اطمینانی وجود ندارد که حتما در آینده نیز این روند تولید کماکان با همین وضع ادامه پیدا کند و حتی ممکن است ذخائر بسیاری از مواد معدنی شناخته شده ناگهان به پایان برسند. بنابر این ترجیحاً باید عدم قطعیت در خصوص روند تولید مواد معدنی به حداقل خود کاهش پیدا کند و فقط با ادامه اکتشافات می توان به این هدف بسیار مهم نائل شد.
فرآیند اکتشافات معدنی و طرحهای توسعه ای دنباله آن، بسته به نوع ماده معدنی و ویژگی های ذخیره چیزی در حدود 5 تا 20 سال به طول می کشد. به همین لحاظ از دیدگاهی اقتصادی، این دوره زمانی به معنی قبول ریسک بالای سرمایه گذاری و صرف نقدینگی فراوان در مراحل مختلف کار است. بنابر این واحدهای اقتصادی کوچک ممکن است در پایان این دوره بخاطر عدم بازگشت سرمایه دچار زیان شوند. از این رو دولتها و شرکتهای بزرگ معدنی باید در بسیاری از موارد ریسک اکتشافات را تا مرحله خاصی بپذیرند. لازم بذکر است بسیاری از ذخائر معدنی اکتشاف شده بخاطر قیمتهای فعلی جهانی دارای توجیه اقتصادی نیستند و از دیدگاه بسیاری از سرمایه گذاران این نوع سرمایه گذاری به هیچ وجه اقتصادی نیست و هدر دادن پول محسوب می شود. از طرف دیگر در صورت کشف یک ذخیره مناسب از بین 100 و یا حتی 1000 نشانه معدنی، این ذخیره به تنهائی می تواند تمام هزینه های سرمایه گذاری انجام شده را جبران کند.
یکی از وظایف اصلی سیاست گذاران معدنی از جنبه اقتصادی این است که برنامه ریزی تخصیص اعتبارات برای اکتشافات مواد معدنی گوناگون و تحقیقات فناوری های مرتبط را انجام دهند و نیز پیش بینی های واقع بینانه ای را برای تعیین وضعیت عرضه و تقاضای مواد معدنی بکنند. بنابر این ایجاد شرایط مناسب برای سرمایه گذاری، شفافیت قوانین معدنی و ایجاد تسهیلات اجرائی و اداری و مالی برای فعالان این بخش باید یکی از اولویتهای اصلی هر دولتی در هر کشوری باشد.
3ـ ریسک اکتشاف معادن برای بخش خصوصی
سقوط قیمت نفت می‌تواند فرصتی برای شکوفایی بخش معدن باشد. گرچه بازار جهانی فرآورده‌های معدنی نیز رکودی نسبی را تجربه می‌کند، با این حال با تمهیدات خاصی می‌توان به جایگزینی بخشی از کسری بودجه ناشی از ارزان شدن نفت توسط صادرات معدنی امید بست. البته در این میان مشکلاتی نیز وجود دارد و نخستین مشکل پر دست‌انداز بودن مسیر اکتشاف معادن برای بخش خصوصی است. هزینه اکتشاف معادن بالاست و این نخستین دست‌انداز بخش خصوصی برای فعالیت اکتشافی است.
بطور کلی در همه جای دنیا اکتشاف فعالیتی با ریسک بالاست. هر چقدر که دولت ریسک اکتشافات را بپذیرد و هزینه آن را بپردازد، بخش خصوصی بیشتر ترغیب می‌شود تا وارد حوزه اکتشاف بشود. ولی وقتی بخش خصوصی وارد عرصه اکتشاف می شود، چون بخش خصوصی باید ریسک کار را قبول کند، سعی می‌کند تا با پایین‌ترین هزینه کار کند و زمانی که با هزینه پایین کار انجام می‌شود، بسیاری از ذخایر به درستی اکتشاف نشده و ناشناخته می مانند، بویژه که همه ذخایر روی سطح زمین قرار ندارند یا دارای رخنمون مشخص برای دستیابی معدن‌کاران نیستند.
عوامل موثر در بالا رفتن ریسک اکتشافات و معدنکاری در ایران عبارتند از:
1. عدم حمایت دولت از بخش خصوصی در معدن و معدنکاری
2. نگاه حاکمیتی دولت به معدن بخاطر آنکه در ایران معادن جزو انفال هستند
3. تصدی گری ضعیف وزارت صنعت، معدن، تجارت در کارهای معدنی در طی 25 سال اخیر و عدم حمایت جدی از معدنکاران
4. برخورد سلیقه ای سایر نهادهای دولتی مثل منابع طبیعی و محیط زیست و .... با فعالیت های معدنی
5. اعمال سیاست های خلق الساعه و بدون دور اندیشی وزارت صنعت، معدن، تجارت در انواع کارهای معدنی
6. بر خلاف منویات رهبر کبیر انقلاب، کم توجهی و حمایت ناکارآمد مدیران وزارت صنعت، معدن، تجارت از معدنکاری به عنوان یکی از ارکان اصلی تولید
7. شفاف نبودن سیاستهای مرتبط با سرمایه گذاری خارجی یا داخلی، نرخ برابری ارز، مالیات و ... دولت
8. وجود انواع معارضان دولتی و محلی در بسیاری از نواحی معدنی کشور
9. تاثیر پذیری صادارت مواد معدنی ایران از کشمکش های سیاسی بین المللی و منطقه ای
10. نوسانات قیمت انواع مواد معدنی در بازارهای بین المللی
11. کم توجهی دولت به ایجاد اطلاعات پایه لازم برای اکتشاف انواع مواد معدنی و در نتیجه بالا رفتن ریسک اکتشاف برای بخش خصوصی
12. هزینه کردن ناچیز بخش خصوصی در اکتشاف بخاطر صرفه جوئی در هزینه ها و در نتیجه اکتشافات ناقص
13. کم بودن تعداد کارشناسان فنی با تجربه در کارهای اکتشافی
4ـ مزایای اکتشاف معادن در ایران
1. تنوع انواع مواد معدنی در ایران (68 کانسار در ایران شناخته شده اند)
2. وجود کانسارهای غنی انواع مواد معدنی بخصوص مس، آهن، طلا، روی-سرب، منگنز، کرومیت و ... در ایران
3. ناشناخته بودن ایران از نظر استانداردهای اکتشافی بخاطر شرایط تحریم در طی 3 دهه اخیر که ناشی از ارتباط اندک با کشور های دارای دانش فنی معدنی بالا و نیز شرکت های معدنی بین المللی بوده
4. هزینه های پائین انرژی اعم از سوخت و برق
5. کارشناسان و مهندسان تحصیلکرده و کارگران ماهر با دستمزد بسیار پائین
6. وجود شبکه راه، راه آهن و بنادر صادراتی
7. نرخ برابری ارز بالا
8. شرایط خوب اقلیمی که بخاطر آن می توان در طی سال و در بسیاری از نقاط کشور کارهای اکتشافی و معدنی را انجام داد
در یک جمع بندی کلی می توان نتیجه گرفت که علیرغم تمام مشکلات و نواقص موجود در کارهای معدنی و نیز اکتشافات، بازهم معدنکاری به شرط تامین منابع مالی، حرفه ای بسیار پر سود محسوب می شود.

با تشکر و احترام