رکود در معاملات شمش و محصولات فولادی کشور در رینگ صنعتی بورس کالا و بازار آزاد خودنمایی می‌کند. در این شرایط، شروع فصل سرد سال به تعمیق رکود مصرفی می‌‌‌انجامد و تعدیل نرخ ارز نیز رکود سرمایه‌‌‌ای در این بازار را شدت می‌‌‌بخشد.

به گزارش جهان معدن به نقل از دنیای اقتصاد، البته معاملات شمش فولاد نسبت به بازار مقاطع طویل فولادی رکود کمتری دارد؛ چرا که نوردکار حتی در شرایط رکود مصرفی نیز به‌سادگی نمی‌تواند خطوط تولید خود را متوقف کند؛ بنابراین حداقل خرید در این بازار جریان دارد. در این شرایط طرح جهش مسکن از سوی مسوولان پیگیری می‌شود؛ هرچند هنوز برای اثرگذاری این سیگنال بر بازار آزاد مقاطع طویل فولادی کشور زود است و باید منتظر این سیگنال بود.

رشد بهای پایه شمش فولاد چه اثری بر بازار داشت

در حالی که تب و تاب رشد نرخ ارز در بازار داخل درحال فروکش کردن است و بهای مقاطع طویل فولادی نیز ظرف روزهای گذشته در مسیر تعدیل نرخ قدم برداشته بود، قیمت عرضه شمش فولاد در بازار فیزیکی بورس کالا پس از 6هفته کاهش نرخ، افزایشی شد. رینگ صنعتی بورس کالا روز گذشته میزبان عرضه 156هزار تن شمش فولاد بود که در وهله اول خریداران این محصول تقاضایی بالغ بر 185هزار تن را در این بازار به ثبت رساندند که رقمی قابل‌توجه به‌‌‌شمار می‌‌‌رفت؛ هرچند در نهایت تنها 70هزار تن شمش فولاد در این رینگ مورد معامله قرار گرفت که این رقم حدود 45درصد حجم عرضه‌‌‌ها بود. بررسی معاملات شمش فولاد در رینگ صنعتی بورس کالا بیانگر آن است که عدم‌تطبیق حجم معامله و میزان تقاضای ثبت‌شده چند هفته‌‌‌ای است که در رینگ صنعتی بورس کالا جریان دارد و برخی فعالان بازار معتقدند که این موضوع به نوعی جریان‌‌‌سازی در بازار است. این فعالان بازار می‌‌‌گویند، برخی فولادسازان با نوردکارانی که ارتباط نزدیکی با آنها دارند، توافق کرده‌اند و این شرکت‌ها در زمان حراج، تقاضای بالایی را ثبت می‌کنند. درواقع این روش، شیوه‌‌‌ای برای جلب خریدار و رشد نرخ معامله شمش فولاد است. البته این تنها یک شایعه بر اساس برخی گمانه‌‌‌زنی‌‌‌هاست و تایید یا عدم‌تایید صحت و سقم آن بحث دیگری است.

دیروز رینگ صنعتی بورس کالای ایران میزبان عرضه شمش فولاد با قیمت پایه‌‌‌ای در بازه 12هزار و 470تومان تا 13هزار و 50 تومان به‌‌‌‌‌‌ازای هر کیلوگرم بود. نرخ پایه عرضه شمش فولاد در رینگ صنعتی بورس کالا پس از نیمه مرداد در مسیر کاهش قیمت قرار گرفت، به گونه‌‌‌ای که حداقل کف قیمت پایه برای هر کیلوگرم از این محصول از 13هزار و 420تومان در هفته منتهی به 15مرداد به 12هزار و 229تومان در هفته منتهی به شانزدهم مهر رسید. به این ترتیب کف قیمت پایه شمش فولاد در بازه چند هفته‌‌‌ای افتی حدود 9درصدی داشت. اما این روند کاهش نرخ پایه شمش فولاد در هفته جاری ادامه نیافت و حداقل قیمت پایه عرضه شمش فولاد در این هفته 170تومان بالا رفت.

بررسی روند معاملات شمش فولاد در روز گذشته بیانگر آن است که اغلب معاملات انجام‌شده مربوط به محصولاتی بود که با کف نرخ پایه تعیین‌شده عرضه شده بودند. میانگین قیمت معامله شمش فولاد در رینگ دیروز نیز برابر 12هزار و 900 تومان بود که احتساب مالیات ارزش افزوده و کارمزد ارکان بهای تمام‌شده این شمش برای خریدار 14هزار تومان خواهد بود. خرید شمش فولاد در این قیمت، آن‌‌‌هم در شرایطی که میلگرد در بازار آزاد قیمتی حدود 15هزار و 100 تومان دارد، برای نوردکار توجیه اقتصادی ندارد. با وجود این، نوردکار نمی‌تواند به‌سادگی خطوط تولید را متوقف کند و چاره‌‌‌ای جز خرید ماده اولیه ندارد.

ردپای نرخ ارز در قیمت شمش و مقاطع

شیوه تعیین قیمت پایه شمش فولاد ظرف ماه‌‌‌های اخیر تغییر کرده است و دیگر خبری از اثرگذاری مستقیم نرخ ارز نیمایی و بهای شمش فولاد صادراتی کشور یا نرخ شمش فولاد سایر نقاط دنیا در تعیین این قیمت پایه نیست؛ اما روند نوسان نرخ ارز نیمایی و آزاد و بهای شمش فولاد صادراتی کشور بر رفتار معامله‌‌‌گران این بازار اثرگذار شده و همین موضوع باعث می‌شود تا متقاضیان شمش، خریدهای خود را انجام دهند یا آن را به تعویق بیندازند. به این ترتیب این متغیرها به شکل غیرمستقیم بر قیمت پایه عرضه شمش فولاد، بهای معامله آن و حتی نرخ فروش مقاطع طویل فولادی اثرگذار می‌‌‌شوند. بنابراین ردپای نوسان نرخ ارز نیمایی و بهای شمش فولاد صادراتی کشور و همچنین وضعیت بازار صادراتی مقاطع طویل فولادی در رونق یا رکود معاملات شمش فولاد در بازار فیزیکی بورس کالا به شکل واضحی خودنمایی می‌کند.

نرخ ارز در بازار آزاد ظرف روزهای اخیر رو به کاهش گذاشته است و در عین حال بازارهای صادراتی کشور نیز رونق چندانی ندارند؛ مجموع این دو سیگنال از تعمیق رکود در بازار داخل حمایت می‌کند. این رکود در بخش شمش و محصولات فولادی به چشم می‌‌‌خورد؛ هرچند نوردکاران به‌سادگی نمی‌توانند تولید را متوقف کنند. بنابراین تعمیق رکود در بخش محصولات فولادی بسیار قوی‌‌‌تر از شمش فولاد به چشم می‌‌‌خورد.

تعویق الزام فولادی‌‌‌ها به ثبت در سامانه تجارت

در روزهای ابتدایی مهرماه وزارت صمت اعلام کرد که از دهم مهرماه تمامی عرضه‌‌‌کنندگان و خریداران محصولات فولادی در بورس کالای ایران ملزم به دریافت کد نقش و ثبت در سامانه تجارت هستند، اما زمان‌بربودن این موضوع باعث شده تا اجرای این طرح تا هفته اول آبان به تعویق بیفتد. بنابراین خبری از اثرگذاری این مصوبه جدید در رینگ صنعتی شمش و محصولات فولادی در هفته جاری و هفته آینده نخواهد بود.

سایه رکود بر بازار مقاطع فولادی سنگینی می‌کند

افزایش نرخ پایه شمش فولاد در روز گذشته برای ساعاتی بر قیمت میلگرد در بازار آزاد افزود؛ به نحوی که بهای معامله هر کیلوگرم میلگرد سایز 16 در بازار آزاد تهران افزایش 150تومانی داشت. هرچند که این رشد قیمت با سیگنال‌های منفی ارزی خنثی شد و در ادامه از قیمت مقاطع در این بازار کاسته شد. شروع فصل سرما موضوع دیگری است که می‌تواند به تعمیق رکود مصرفی در بخش مقاطع طویل فولادی کشور ظرف هفته‌‌‌های آینده منجر شود. عموما فصل‌های بهار و تابستان زمان رونق بازار مقاطع طویل فولادی است؛ هر چند افت محسوس ساخت‌‌‌وساز در بخش مسکن ظرف بیش از یک سال گذشته، باعث شد تا این بازار در این فصول نیز رنگ رونق را به خود نبیند. در این شرایط مطرح شدن طرح جهش مسکن که با جدیت از سوی دولت پیگیری می‌شود، می‌تواند روند این بازار را در ماه‌‌‌های پایانی امسال تغییر دهد.

دولت با جدیت طرح جهش مسکن را دنبال می‌کند، اما به گفته فعالان بازار آزاد، هنوز برای اثرگذاری این سیگنال بر بازار زود است و با توجه به شروع فصل سرما در کشور و زمان‌بر بودن شروع چنین طرح‌‌‌هایی رکود فعلی حاکم بر بازار حداقل ظرف دوماه آینده ادامه‌‌‌دار خواهد شد.

چندی پیش جمعی از تولیدکننندگان لوازم‌خانگی در نامه‌ای به محضر رهبر معظم انقلاب درخواست جلوگیری از واردات محصولات خانگی کره‌ای به کشور را داشتند.

به گزارش جهان معدن ،در همین راستا تعدادی از شرکت‌های داخلی تولید لوازم‌‌خانگی در این نامه ‌خواستار جلوگیری از واردات لوازم‌خانگی شدند و به دنبال آن رهبر معظم انقلاب نیز در راستای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و حمایت از صنایع داخلی در نامه‌ای به ریاست‌جمهوری اعلام کردند که طبق نامه‌ای که کارخانه‌های تولیدکننده لوازم‌خانگی به ایشان داشته‌اند؛ واردات این محصولات باعث شکستن کمر تولیدکنندگان می‌شود؛ لذا باید جلوی آن گرفته شود و به دولت دستور داد تا ممنوعیت لوازم‌خانگی همچنان در دستور کار گمرک و دولت قرار گیرد.

به همین بهانه محمدرضا دیانی مدیرعامل گروه صنعتی انتخاب و رئیس انجمن صنفی صنایع لوازم‌خانگی در نشست خبری که در حاشیه بازدید خبرنگاران از کارخانجات این گروه صنعتی انجام شد؛ در خصوص مشکلات و چالش‌های موجود این بخش گفت: طی سه سال گذشته سرمایه‌گذاری‌های زیادی در صنعت لوازم‌خانگی انجام شده است و علت نامه‌نگاری ما با رهبری نگرانی‌مان در مورد امنیت سرمایه‌ این سرمایه‌گذاران بود.

وی در ادامه افزود: کسانی که در این صنعت سرمایه‌گذاری کرده بودند اگر ناگهان با درهای باز مواجه می‌شدند؛ ورشکست می‌شدند. این در حالی است که کره‌ای‌ها قصد داشتند به جای پول‌های مسدود شده ایران، لوازم‌خانگی به کشورمان بفرستند؛ در حالی که در بسیاری از موارد دیگر حتی جواب ایمیل ما را نمی‌دهند.

دیانی با اشاره به جریان‌سازی مافیای واردات علیه صنایع داخلی و اینکه مافیای واردات امروز منافع خود را در خطر می‌بیند و شروع به جریان‌سازی علیه جریان صنعتی کشور کرده و سعی می‌کند که صنایع موفق را زمین بزند، گفت: با جدی شدن موضوع تهاتر دلارهای ایرانی با لوازم‌خانگی کره‌ای؛ به مجلس و دولت مراجعه کردیم تا دولت لایحه‌ای تنظیم کند و مجلس نیز با تصویب آن جلوی تهاتر را بگیرد، اما از آنها پاسخی نگرفتیم. چراکه دولت می‌گفت مسائل مهمتری برای تنظیم لایحه داریم و مجلس نیز تاکید داشت که لوایح بسیاری در نوبت هستند و حداقل رسیدگی به این لایحه یکسال زمان می‌برد. از این رو تصمیم گرفتیم که نامه‌ای به مقام‌معظم‌رهبری بنویسیم تا به مقامات کره‌ای نیز هشداری داده شود.

وی گفت: چرا زمانی که ۸۰ درصد سهم بازار کشور دست شرکت‌های ال‌جی و سامسونگ بود و بازار داخلی یخچال، تلوزیون و ماشین‌لباسشویی توسط این دو برند قبضه شده بود؛ کسی از رانت و انحصار حرفی نمی‌زد .به دولت‌ومجلس برای دادن لایحه و تصویب قانون ممنوعیت تهاتر پول ایران با لوازم‌خانگی کره‌ای مراجعه کردیم، اما نتیجه‌ای نگرفتیم؛ در نتیجه به رهبری نامه نوشتیم.

وی در پاسخ به اینکه طی سه سال گذشته یخچال ۸ میلیون تومانی به ۵۰ میلیون تومان رسیده و این اتفاق به معنای انحصار و جولان قیمت‌هاست، افزود: امروز برای ساخت لوازم‌خانگی نه تنها از هیچ یارانه انرژی بهره نمی‌بریم؛ بلکه ورق فولادمبارکه را در بورس با نرخ آزاد می‌خریم؛ در حالی که اگر ورق وارد کنیم، ۵ تا ۸ درصد ارزانتر برای ما تمام می‌شود. از سوی دیگر صنایع پلیمری هم به نرخ آزاد به دست ما می‌رسد. ما که نمی‌توانیم از خاک مواداولیه ایجاد کنیم و چاره‌ای جز گران کردن قیمت‌‌ها نداشتیم؛ ضمن‌اینکه در این مدت نوسانات نرخ ارز نیز بسیار زیاد بود.

دیانی میزان ارزآوری صادرات لوازم‌خانگی طی یکسال گذشته را ۱۴ و ۱۵ میلیون دلار عنوان کرد و افزود: ما به سمت توسعه صادرات قطعات و صادرات پلیمر به کشورهای سوئد و انگلیس رفتیم تا وابستگی ارزی کشور را قطع کنیم و در این حوزه خودکفا شویم.

مدیرعامل گروه صنعتی انتخاب در ادامه افزود: در دهه 60 میلادی کره‌جنوبی به مدت 12 سال ورود کالاهای الکترونیک ژاپنی به کره را ممنوع اعلام کرد و حتی فروش این کالاها در فروشگاه‌ها نیز ممنوع بود. حتی آمریکا نیز تعرفه‌ها را دائم تغییر می‌دهد تا از صنایع خود حمایت کند.

وی گفت: ما نمی‌خواهیم که واردات لوازم‌خانگی به طور کلی ممنوع شود؛ بلکه برای مدت 5 ساله واردات در این حوزه با‌ برنامه و هدفمند و کنترل‌شده صورت گیرد و در همین حین نیز سطح استاندارد کیفی ملی نیز افزایش یابد و انجمن‌های مصرف‌کنندگان نیز وارد عمل شوند.

دیانی با تاکید بر اینکه ورود کشورهای خارجی باید با استراتژی و هدفمند باشد، خاطرنشان کرد: در حال حاضر سهم ال‌جی در بازار تلویزیون ایران 16 درصد، سهم سامسونگ 17 درصد و سهم سونی 8 درصد است. آن هم در زمانی که ما هم تحریم هستیم و هم واردات ممنوع اعلام شده است. اگر تفکر جامعه اینگونه نشود که کشور نیاز به صنایع پیشران دارد؛ حتی اگر ده‌ها دولت هم عوض شود و میلیاردها دلار نفت بفروشیم؛ باز هم مشکلاتمان حل نخواهد شد.

وی گفت: تولید ترکیه در حوزه لوازم‌خانگی در سال گذشته ارزشی معادل 45 میلیارد دلار یعنی دو برابر فروش نفت ما داشت. ما باید بررسی می‌کردیم که ترکیه چگونه به این جایگاه رسید؟

دیانی در ادامه افزود: بعد از نامه‌نگاری با رهبری در مورد ممنوعیت واردات لوازم‌خانگی کره‌ای؛ برخی از افراد موضوع انحصار را مطرح کردند. چرا زمانی که 85 درصد بازار در اختیار کره‌ای‌ها بود؛ این مباحث مطرح نمی‌شد؟ شرکت‌های سامسونگ و ال‌جی خود کشور ما را ترک کردند. زمانی که مصرف‌کننده نیاز به قطعه و خدمات داشت؛ یکدفعه بازار را خالی کردند و تولیدکنندگان داخلی بودند که توانستند این خلا را پر کنند.

رئیس انجمن صنفی صنایع لوازم‌خانگی گفت: برای مثال می‌توان به صدور مجوز تولید در صنعت لوازم‌خانگی اشاره کرد. در حال حاضر هر کسی که مجوز تولید لوازم‌خانگی بخواهد؛ می‌تواند ظرف 48 ساعت این مجوز و ظرف یک هفته نیز کارت بازرگانی بگیرد و اقدام به تولید کند. ایران 29.7 میلیارد دلار یارانه انرژی می‌دهد؛ از این رقم چه میزانی به صنعت لوازم‌خانگی رسیده است؟ وی خاطرنشان کرد: طی سه سال گذشته که به علت تحریم‌ها واردات لوازم‌خانگی ممنوع شد؛ شاهد افزایش تولید و اشتغال در صنعت لوازم‌خانگی بودیم، اما حالا جریانی پیش آمده که تولید را محکوم می‌کند.

وی افزود: قبلا کالای پیله‌وری به صورت تکی وارد کشور می‌شد، اما قانونی را مصوب کردند که بر اساس آن پیله‌وری تجمیعی شد؛ بنابراین واردکنندگان با خرید کارت پیله‌وری مرزنشینان اقدام به واردات می‌کنند.

وی همچنین گفت: در حال حاضر حتی اگر بتوانیم 36 میلیارد دلار که ظرفیت تولید نفت کشور است؛ نفت بفروشیم باز هم مشکلات اقتصادی کشور و مشکلات نخبگانی که امروز از کشور خارج شده‌اند؛ حل نمی‌شود. طبق آمار طی سه سال گذشته مهاجرت نخبگان دو برابر شده است. آیا این خلا با فروش نفت قابل جبران است؟

رئیس انجمن صنفی صنایع لوازم خانگی بیان کرد: به قاچاق لباس قانون پوشانده شده و به نام پیله‌وری، مرزنشینی و ... کالاهای ممنوعه را وارد می‌کنند. دولت اگر واردات لوازم‌خانگی را ممنوع کرد؛ صرفا برای کاهش مصرف ارز بود.

مدیرعامل گروه توسعه سرمایه‌گذاری انتخاب ضمن ارائه گزارشی از میزان داخلی‌سازی و سرمایه‌گذاری در این صنعت گفت: کسب سهم ۲۵ درصدی بازار لوازم‌خانگی کشور توسط اسنوا به معنی انحصار و رانت نیست و نسبت دادن انحصار و رانت‌خواری به اسنوا یک خیانت بزرگ به تولید داخل است.

دیانی خاطرنشان کرد: امروز صنعت لوازم‌خانگی حتی به عنوان یک صنعت مادر عامل پیشرفت کشورهایی مثل چین، ژاپن و کره شده است؛ این در حالی است که با رشد تولید لوازم‌خانگی اسنوا به جای حمایت از این کارخانه انگ رانت‌‌خواری بر آن می‌چسبانند و مردم را از خرید محصولات اسنوا می‌ترسانند.

وی اضافه کرد: به دنبال این جریان فکری، صنعتگران از افزایش تولید ترسیدند و این یک خیانت بزرگ بود.

مدیرعامل گروه توسعه سرمایه‌گذاری اسنوا با بیان اینکه دنیا بدون حمایت از صنایع چرخش نمی‌چرخد، گفت: هنوز کیفیت لوازم‌خانگی اسنوا ملموس نشده بود، اما در یک طرح تحقیقاتی بالای ۹۰ درصد شاهد رضایت مردم از کیفیت این شرکت بودیم.