امروزه به نظر بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی، اصلی‌ترین ریسک کسب‌ و کارهای حوزه سنگ ‌آهن و فولاد در دنیا، ناپایداری قیمتی به دلیل جنگ تجاری و تعرفه‌ای آمریکا و چین می ‌باشد. در این میان مدیریت هزینه‌های معادن سنگ‌آهن، زغال‌سنگ و سنگ‌آهک، گندله و آهن قراضه به ‌عنوان مواد اولیه صنعت فولاد کشور، استفاده از فناوری‌های نوین در تولید کالاهای فولادی، ارائه خدمات جدید بر اساس نیازهای این صنعت و در نهایت افزایش بهره‌وری می‌تواند برای کسب ‌و کارهای این حوزه مزیت بالایی باشد.

در این میان استارتاپ ها به دلیل شکل‌گیری بر اساس نیازهای پیدا و پنهان بازار و نوآور و فناور بودن به خودی خود، مزیت‌های رقابتی فراوانی را به همراه دارند که در شرایط ناپایداری قیمت‌ها، می‌توانند در توسعه سنگ‌ آهن و فولاد کشور نقش بسزایی داشته باشند. لذا استارتاپ های و سایر بنگاه‌های کوچک و متوسط می‌توانند نقشی بسیار مؤثر در نوآوری در صنعت سنگ‌آهن و فولاد کشور ایفا نمایند.

در واقع هیچ تهدیدی وجود ندارد که فرصتی طلایی تلقی نشود اما غالبا آنقدر غرق در فکر رفع تهدید و تحریم‌ها هستیم که فراموش می‌کنیم اینک زمان موعود است و باید تهدید و تحریم‌هایمان را پلی برای عبور از بحران‌ها تلقی نماییم، کما اینکه چه بسا در برخی موارد در سال‌های اخیر این اتفاق افتاده و توانستیم مواردی را بومی سازی و درونی سازی کنیم.
اما آنچه که اهمیت فوق العاده‌ای در سال‌های اخیر پیدا کرده و مقام معظم رهبری هم تاکید داشتند بحث تولید داخل و دوری جستن از اقتصاد نفتی بود که می‌تواند راهگشای خروج از بحران‌های ناشی از تحریم‌ها باشد.
اقتصاد کشوری مثل ایران با این میزان از ذخایر معدنی و علوم و فنون دانش بنیان با ظرفیت‌های تولیدی فراوان و قابل اتکا از جمله نیروی انسانی، سوخت و انرژی ارزان و از همه مهمتر بازارهای مصرف داخل و کشورهای همجوار باید بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد.